Danəndeyi Bəhlul bir gün bir kişiylə yol yoldaşı olur.O kişi eşşəyin üstündə alma dolu kisə aparır.Bəhlul bunu görüb
kişiyə deyir:"Sən mənə alma ver, onun qarşılığında sənə məsləhət verim."
Kişi razılaşır. Birinci məsləhəti o olur ki, yol yoldaşınla tanış olanda onun adını və soyunu öyrən.
İkinci, məclisdə oturarkən yerini tanı, sonra əyləş. Soruşmasalar danışma, səndən bir şey istəməsələr özünü ortalığa atma.
Bəhlul hər dəfə məsləhətini verəndə, kişi ürəyində deyirdi ki, hayıf o almadan.
Şəhər kənarında Bəhlulla kişi ayrılır.Bu vaxt qaranlıq olduğu üçün kişi palçığı görmür və eşşəyi batır.
Bəhlulun arxasınca qışqırmaq istəyir. Amma adını bilədiyi üçün "ay kişi" deyə deyə qalır. Axırda özünü Bəhlula çatdırır:
"Bayaqdan ay kişi deyirəm heç baxmırsan da."Bəhlul deyir:
"Burda o qədər kişi var ki, mən nə bilim ki məni çağırırsan. Mən sənə dedim ki, yoldaşının soyunu,adını öyrən."
Kİşi deyir:" Sən onu boş ver.Qalmağa bu şəhərdə yerim yoxdu. Məni bu gecəliyinə qonaq edə bilərsən?"
Bəhlul fikirləşib deyir:" Bu gün mənim qardaşım Harun ər Rəşidin məclisi var. Məni də çağırıb gəl gedək ora."
Kişi razılaşır. Elə məclisə yenicə daxil olmuş gedib oturur vəzirin yerində. Bəhlul pərt olsa da, biruzə vermir. Vəzir gəlir.Kişi məcbur olub vəkilin yerində oturur. Vəkil gəlir, kişi bir pillə də aşağıda oturur. Belə- belə axırda gəlib qapının ağzında əyləşir.
Məclisə qarpız gətirirlər. Amma bıçaq yaddan çıxır. Şah deyir ki, bıçaq gətirin.
Bu zaman kişi tez əlini cibinə atıb qaşlarla bəzədilmiş bıçağını verir. Şahın bıçaq xoşuna gəlir və vəzirə göz edir. Vəzir ayağa qalxıb deyir: " Xəzinəmizi bu yaxınlarda soyub, şahımızın qaşlarla bəzədilmiş bıçağını oğurlayıblar. İndi isə oğru öz ayağı ilə gəlib."
Bəhlul işin nə yerdə olduğunu anlayır və şahdan xaiş edir ki, qonağına bugün özü baxsın sabah gətirər.
Şah da ona tapşırır ki, nə badə qonağa nəsə öyrədəsən.
Elə ki, evə çatdılar Bəhlul üzünü qonağa tutub deyir ki, bəs mən sənə deməmişdim ki, yerni bil, səndən nəsə istəməsələr özünü ortalığa atma. Sonra üzünü eşşəyə tutub deyir:"Sabah seni asacaqlar. Deyərsən ki, atamı öldürmüşdülər. Üstündə də bu bıçaq var idi. Mən də əhd etmişəm ki, atamı öldürən bu bıçağın sahibini tapıb qisasımı alacam. İndi qatil qarşımdadı."
Səhər kişini asanda Bəhlulun dediyi sözləri təkrar edir. Şah bilir ki, ona bu ağlı Bəhlul verib. Bəhlul da and içir ki, kişiyə heç nə deməmişəm. Hamı Bəhlulun ağlına heyran qalır. Kişini də azad buraxırlar.
| 
