Mən həyatdan əlimi üzmüşkən birdən gəldin həyatıma.Bildiyim bilmədiyim bütün kəlmələr adiləşdi səni anlatmağa...
Balaca uşaq kimi sevməkdə varmış deməkki ...Uşaq kimi gülməkdə varmış bu vaxdan sonra, dəli həyacanlar, boş qısqanclıqlar, ürəyinə sığmayacaq, nəfəs almayacaq qədər səni boğacak bir sevgiyə yelkən açmakda varmış demək ki... Heç hesapta yoxkən gəldin, heç düşünmədiyim şeylər oldu həyatımda , hər şey birdən birə elə dəyişdi ki mən belə qıraxdan izlər oldum sanki hayatımı...
Nə yaxşıki varsan... Bu qısa zamanda mənə verdiklərinə qarşılıq sənə dünyaları verməyi istərdim. Elə anlatılmaz duyğular yaşıyıramki yenidən, dəli kimi qorxsamda səni itirməkdən, yaşadığım bu sevgi içimə, bütün həyatıma sürətlə yayılr və mən nə isdəyirəm yalnızca səninlə bu omrü başa vurmağı...
Bilirəm səndə cox yorqunsan artıq ikimizində qırılıb incilməyə gücümüz yoxdur...Mən sənin həyatına yenidən gəlməyimlə sənə əzab yox, bu sevgimin nə qədər güclü olduqunu bilməyini isdəyirəm...
Bu qısa zaman icində həyatdan o qədər dərs aldımki..Sənə verdiyim bu əzablar bir bir hamısı qarşıma cıxdı...Və geri donmək isdəyirəm sənə və o bərabər kecirdiyimiz xoş anlarımıza..
BU YAŞADIQLARIMIZA BAXMAYARAQ MƏNİMLƏ BİR OMRÜ PAYLAŞMAQ İSDƏYƏRSƏN?
|
