ღღღ Hər kəsdən və hər şeydən qaçarkən ...
Bir gün gözləmədiyin yerdə, heç tanımadığın birinə təslim olmaq…
Səbəbsiz yerə...
Bəlkə də səhv olduğunu bilə-bilə…
Vaxtsız , amma bir gülüşlə birləşən iki həyat… ღღღ
ღღღ Necə də xoşbəxt ola bilərdik ....
Artıq çox gec, sualları qoydum bir kənara...
Səssiz həyatıma xoş gəldin, Həyatım…
Gəlişinlə həyatı tapdım özlüyümdə …İndi hər şeyə tamam fərqli və qiymətli baxıram…
Yanında çox xoşbəxtəm , Səninlə olanda mənə gülmək yaraşır.…Deyirəm- "ya sən məna verdin həyatıma, ya da mən məna verdim sənin həyatına "…
Hələ də, içimdə qorxularım var amma danışa bilmədiyim qorxular… ღღღ
ღღღ Uzaq durmaq istədikcə daha çox bağlanıram sənə,
Getmək istədikcə yaxınlaşıram sənə… özümə heç cür etiraf edə bilmirəm sənə vurulduğumu və sənə aşiq olduğumu....
Səninlə keçən hər gözəl günümün sonunda , ikimizlə bağlı arzular qururam...
Amma o dəqiqə ağlıma gələn cümlə:
"Hər sevginin sonu bir əlvidadır!" ღღღ
ღღღ Səssizcə qışqırıram, məni özündən ayırma…
Səninlə yeni bir günə sabahın xeyir demək varkən...
Mənim də bir qəlbim var imiş, döyündüyünü hiss edirəm
və sənə sarılarkən qulağına pıçıltı ilə söyləmək istədim.
‘’ Sadəcə xoşbəxtlikdən və həyacandan döyünsün ürəyim, Sevgilim‘’
demək istəyirdim amma deyə bilmədim….
Hər sevginin sonu bir əlvidadır!... ღღღ
ღღღ Gedərkən sadəcə yarımçıq cümlələrim qaldı mənə ...
Artıq bu şəhəri sevmirəm …
Bu şəhərin küçələrində gəzmək istəmirəm ...
Hər şeyi unutmaq istədikcə bütün hər yer və hər küçə səni xatırladır mənə ...
İkimizə heç bir xəyal qura bilmirəm, çünki ikimiz deyə bir şey yoxdur artıq...
Sən və mən, İkimiz də varıq bu həyatda, amma çox heyif ki, iki yad bir insanlarıq…ღღღ
ღღღ İndi sənin olmadığın bir yerdə, amma səni xatırladacaq bu şəhərdə çarəsizcəsinə səni gözləyirəm,
Dönməyəcəyini bilə-bilə… ღღღ
